Affetmekle
ilgili yazı yazmaya karar verdiğimde AFFETMEKLE ilgili değişik
tanımlara ulaştım. Tanımların hemen hemen tümünde ortak bir nokta
olduğunu fark ettim. Affetmenin temel kazancı affeden kişiyedir. Belki
bu yazıyı okuyan herkesin hayatında, geçmişe baktığında hala
affedemediği birileri olabilir. Hala düşündüğünde öfkesini canlı tuttuğu
bu olaylar kişiyi nasıl da tutsak eder. Bu tutsaklıktan kurtulmanın
yolu var mıdır?
İnsanların
fark edipte yön veremeyecekleri duygu yoktur. Yeter ki fark edelim,
fark ettikten sonra temel olarak yapılması gereken şey düşünce
şablonlarımıza bakmak, değişmesi gerekenleri değiştirmektir.
Örneğin;
Affedersem tekrar yapar yanlış bir şablondur. Eğer bunu düşünüyorsanız
hemen şunu da hatırlayın, affedin ama unutmayın. Affetmek unutmak demek
değildir. Affetmek gerçeği unutmanızı değil onu çok iyi hatırlamanızı ve
anlamanızı ister.
Affedersem
ben kendimi değiştirmiş olurum halbuki onun değişmesi gerekiyor başka
bir yanlış şablondur. Eğer başkasını değiştirebileceğinizi sanıyorsanız
bu düşüncenizden vazgeçin, çünkü ne bir başkasını, ne de hayatı kontrol
edemezsiniz, tek kontrol edebileceğiniz şey, kendi duygu ve
düşüncelerinizdir.
Hayat
adildir, kötüler her zaman cezalandırılır, iyiler ise her zaman
ödüllendirilir şablonu size uyuyor mu?... Bunu çok istesek de hayat adil
değildir. Hayatta farklı dengeler ya da doğrular olsa da adalet
beklentiniz her zaman karşılanmaz. Bu beklentiyle hayata
yaklaşıyorsanız hemen şu sözü bir okuyun. ‘ İyi bir insan olduğunuz
için dünyanın size adil davranmasını beklemek, vejetaryen olduğunuz için
bir boğanın size saldırmamasını beklemek gibidir.’
Affetmek için işe yarar birkaç öneri belki birilerinin işine yarar düşüncesi ile burada paylaşmak istiyorum.
