algılamak etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Çekim Yasası Uygulaması- Özgürlüğe Yolculuğum-2- Aile Dizimi Çalışmalarım


Parasal bir hedefi kendime çekme konusunda yapmış olduğum imgeleme çalışmalarım sonrasında kendimi bir anda yüzleşmem gereken bir konu ile bulmuştum. Bu konu aslında benim daha önce yüzleştiğimi sandığım konuydu.
Çalışmalar beni asıl çözmem gereken noktaya yeniden döndürmüştü.
Ortaya çıkan konularla yüzleşmem gerekiyordu. Aile konusu gerçekten oldukça hassas bir konuydu. İnanç sistemin ve şimdiye kadar bana empoze edilen şeylerden dolayı büyük bir kıskaç içerisindeydim.
Ailemle ilgili konulardan bir tanesi; benim aileme yeterince maddi yardım yapmamak, diğeri de ailemden utanmaktı. Böyle bir şeyi kabul edilmesi mümkün değildi. İnançlarım bana bunu söylüyordu. Ve bundan dolayı büyük suçluluk duygusu hissediyordum. Vicdanım beni rahatsız ediyordu.
Yapmam gereken şey kendimi bu vicdan kıskacından kurtarmaktı ama nasıl?
 Çünkü annem ve babam vefat etmişti. Şu anda geçmişte olanları düzeltecek bir şey yoktu. Ya durumu o şekilde kabul edip yeni yaşamıma devam edecektim ya da bu suçluluk duygularının beynimi kemirmeye devam etmesine izin verecektim.

Sıkışıp kalmıştım, tam da bu günlerde bir hanım beni face’te ekledi. Onunla sohbetimde Aile Dizimi diye bir şeyden bahsetti. İnternette konuyu incelemeye başladım. Aile bireyleri ile ilgili sorunları düzeltme ile ilgili bir çalışmaydı. Bu benim ihtiyacım olan şeydi.



Çekim Yasası Uygulaması- Özgürlüğe Yolculuğum-1

Çekim yasası ile ilgili olarak yapmış olduğum bir çalışmanın ayrıntısını anlatmak istiyorum.
İstediğimi elde etmedeki en büyük engelin bilinçaltım olduğunu keşfettikten sonra bu konuda çalışmalara başlamıştım. Bu konuda birçok tekniği kullandım. Reiki, EFT Duygusal Özgürleştirme Tekniği, İçsel Temizlik, Egoyu ikna çalışması ve Z.Ponopono kullandığım tekniklerden bazılarıdır.
Çekim yasası ile ilgili çalışırken kendimle ilgili koymuş olduğum hedeflerden bir tanesi zengin olmaktı. Bahçeli havuzlu bir villa, lüks bir araba ve her istediğime yeten sürekli bir gelir ve bolluk ve bereket içerisinde bir yaşam. Aslında bu birçoklarımızın hayali buna benzer şeyler olduğuna eminim.

Bu konuyu çekim yasasında nasıl çalıştırabilirim diye düşündüm. Her gün yukarıda belirttiğim konularda imgeleme yapıyordum ama bir yerlerde bir şey eksikti yaptığım imgeleme yeterli gelmiyordu. Birde aynı zamanda imgeleme yaparken ben o imgeleme yaptığım alana ait hissedemiyordum kendimi. Bunun üzerinde düşünürken aslında benim bu kadar zenginliği kaldıracak zihin yapısına sahip olmadığımı anladım. Bu konuda bir kitapta okuduğum bir söz aklıma geldi.
Kişinin sahip olabileceklerinin limiti bilincinin kabul ettiği kadardır.

Kaderini sev belki seninki en iyisidir

 Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır.
Güneş onu yakıp kavurur.
O da Tanrıya yakarır keşke güneş olsaydım diye.
"Ol" der Tanrı. Güneş oluverir.
Fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz.
Bulut olmak ister. "Ol" der Tanrı. Bulut olur.
Rüzgar alır götürür bulutu, rüzgarın oyuncağı olur.
Rüzgar olmak ister bu kez. Ona da "Ol" der Tanrı.

Rüzgar her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur.
Herşey karşısında eğilir.
Tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar.

Ordan esen burdan eser, kaya banamısın demez!
Bildiniz, Tanrı kaya olmasına da izin verir.
Dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı...
Sırtında bir acı ile uyanır....

Bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır. ..

" Nietzsche "

An'da Olmak.

"Yaşamak nedir?" diye hep sorarız kendimize ve görürüz ki bir dizi deneyimden ibarettir.

Yaşarken yaşamak ya da “mış” gibi yapmak, karın doyurmak, dışarıda bir şeyin peşinden koşmak, düşüncelerimizi takip etmek, roller yapmak duygularımıza dokunmadan... Kısacası var olurken yok olmayı deneyimlemek.

Oysaki deneyim sadece ol’an dan ibarettir. Deneyimlerimiz ve onların oluşumu ve anlamları kelimenin içinde gizlidir ve her bir deneyimimizi ifade ederken aynı şeyi tekrarlar dururuz farketmeden. Ol’an , ol’an...Sarfettiğimiz sözcüklerle kendimize sesleniriz aslında ; anda ol, anda ol, anda kal!

Peki ne oluyor da biz an’da olamıyoruz..
Bizi kim yönetiyor? Neleri farketmiyoruz?, Neleri kaçırıyoruz?

An’da ol’mak, yaşadıklarımızın farkındalığında ve hissettiklerimizi yaşayarak ve olan’ı görerek geçirdiğimiz süreçtir. Sadece gözlemci konumunda olmak, farkındalık içinde eylemde olmak demektir.

Ol’an sadece olandır. Olanın iyisi kötüsü olmaz. Olanda hayır ya da şer aranmaz. Sadece olmuştur, olmaktadır.

Olanda anlam peşinde koşan zihindir, egodur. Ifadelerimizde kullandığımız sıfatlar olanı olduğu gibi anlamamıza izin vermez. Herkes kendi algı filtresinin sonuçlarını ifade eder.

Çok güzel, çok kötü, harika, fena değil, çok güzel, çok çirkin. Bir de düşüncelerimizi duygularla bağlantılandırırsak işte o zaman olan’ı tamamen kaçırmış oluruz.

Zihin arzularımızın yuvasıdır. Arzularımız başı sonu olmayan taleplerin bileşkesidir. Zihin sürekli bir başlangıç ya da son arar oysaki ne bir başlangıç ne de bir son vardır. Bir arzu başlar, biterken bir diğeri kendini gösterir, düşünceler onlara eşlik eder ve bu böyle devam eder gider ve zihin başka türlüsünü bilmez. Tüm arzular beklentilerimizle beslenir.