Kendimi
keşif çalışmasının hikâyesini paylaşmak istiyorum. Bu yolculukta birçok kişi
ile tanıştım. Birçok yöntem ve teknik öğrendim ve kendi üzerimde uyguladım.
Şunu anladım ki beni değiştiren en önemli şeyler bildiklerim değil eyleme döktüğüm çalışmalar oldu.
Şunu anladım ki beni değiştiren en önemli şeyler bildiklerim değil eyleme döktüğüm çalışmalar oldu.
Kitap
okumayı seven biriyim. Şu anda bu konuda evimde onlarca kitap var. Halada bu
konuda çıkan yeni kitapları almaya özen gösteriyorum. Birçok kitabı özümsemek
için iki kez okudum. Yoğun bir bilgi birikimi oluştu. İlk zamanlar her okuduğum
kitaptan dolayı yoğun bir şekilde onun hissettirdikleri duyguların etkisine
girip çalışmaya girip kısa sürede sonuç almayı bekliyordum.
Olay
hızlı bir şekilde başarıyı amaçlamamdan kaynaklanıyordu. Yıllarca hayallerimde
hep kahraman olma hayalim vardı, kahraman olup başarılı olup tanınma. Her olayı
kendimi başarıya ulaştıracak bir fırsat görüp bir süre sonra bıkıyordum. Bugün
anlıyorum ki yaşadıklarım doğal bir şey, çünkü benim kahramanlık hayalim
dediğim şey sadece bulunduğum şartlardan kurtulmak için sarıldığım egomun
uydurduğu gerçekte benim istemediğim bir hedefmiş.
Bugün
geldiğim noktada biliyorum ki yapmam gereken adım adım sindire sindire bir
çalışmaydı. Benim zihnen hazır olmadığım hiçbir şeyi ben hayatıma çekemiyordum.
Yapmama gereken olayları sindire sindire ilerlemekti. Ben bir olayı sindirip
çözdükçe devamında beni ileriye götürecek bir başka bir olay geliyordu. Her
gelen durum çıtamı biraz daha yükseltmemi sağlıyordu.